неделя, 27 април 2008 г.

İLKLER


Herşeyin bir ilki var değil mi?......





bu da benim ilkim. Ne mi yazsam diye düşünüyorum şu an ama eminim zaman geçtikçe yazılması gerekenleri yetiştiremeyeceğim. Herneyse ben bendeki en mükemmel ilkten bahsetmek isti


yorum. İlk kızım ilk kıvırcığım ilk bebeğim herşeyim benim o .....ZEYNEBİM



İlk anne oluşum. Fazla uzun beklemedik Zeynebi sadece 2 sene aradan sonra şenlendirdi acizane evimizi kızımız. Uzaktık herkesten doya doya paylaşamadık heyecanımızı sevgimizi mutluluğumuzu. Aslında dünyaya gelişini görmeye herkes gelmişti ama ben biraz sonrasından b ahsediyom. çünkü benim için onun her nefes alışı her hareketi yeni, değişik ve çok güzel bişeydi. bütün o anları hep paylaşmak istedim ben ama dediğim gibi dedeler neneler teyzeler halalar uzaklardaydı, az görüşüyorduk onlarla. Kendi doğup büyüdüğümüz memleketimizde yabancı kalıverdik birden. onca seneler bizi çekemeyen bulgarların aralarında buluverdik kendimizi. eee şimdi de artık arkadaşlıklar kuruyoruz mecburen.hayat işte
yaşanması lazım
bu benim çirkin bebeğim:)



















Burada büyümüş halini görüyorsunuz tabi yukarda anlattıklarıma göre. evet haklısınız ama ben bu blogu Zeynebin dünyaya gelişinden başlaycağıma karar vermiştim o yüzden öyle giriş yaptım. o döneme ait resimler bulamadığım için bilgisayarımda bunu yükledim. ancak benim boncuğum her haliyle güzeldir.(Allah bağışlasın onu bize )

Bir yaşını çoktan geçti kızım. 7eylüde 2yi dolduracaz. ilk yaşımızda çok yalnızdık gene. eeee malüm başta anlattığım sebeplerden dolayı . çok ta doğum günü kutladığımızdan değil ama bi burukluk vardı işte.




Няма коментари:

Публикуване на коментар